Historia kadzideł jest fascynująca. Niesamowite jest to, że niezależnie od szerokości geograficznej, na całym świecie, równolegle pojawił się zwyczaj palenia aromatycznych roślin. Tak jakby w całym procesie istniała jakaś uniwersalna mądrość dostępna dla wszystkich ludzi. Indie, Tybet, Japonia, Chiny, tereny Ameryki Północnej, Południowej i Europa. Kadzidła można znaleźć we wszystkich zakątkach globu.
Indie
Myśląc
o Indiach, momentalnie kojarzymy je z bogactwem zapachów, kolorów i
smaków. Nic dziwnego, to właśnie z tego regionu pochodzi bardzo
wiele najczęściej wykorzystywanych w kadzidłach roślin takich jak
np. drzewo sandałowe, mirra, kadzidłowiec czy kamfora. Okazuje się,
że nie tylko handel przyprawami był źródłem indyjskiego
bogactwa; rośliny aromatyczne rozsławiły ten region na cały
świat. Dzięki szlakom handlowym, również tradycja palenia
kadzideł okrążyła cały glob. I chociaż dziś, indyjskie
kadzidełka nie cieszą się zbyt dobrą sławą, wśród masowych,
chemicznych produktów, wciąż można znaleźć te naturalne,
powstające z poszanowaniem tradycji, z doskonałych składników.
Chiny
Również
w tej części Azji, historia palenia kadzideł liczy sobie tysiące
lat. Uważa się, że to tu powstały kadzidła w kształcie
patyczków, prawdziwa rewolucja w świecie kadzideł – kadzidła,
która palą się same. To stąd zwyczaj palenia kadzideł powędrował
do Japonii.
Tybet
Kadzidła pochodzące z tej części świata nadal bardzo często wytwarzane są w tradycyjny sposób, nierzadko ręcznie. Znane są te w formie dosyć grubych patyczków. Wiele z nich, paląc się uwalnia gęsty dym. Zapachy często bazują na stosunkowo prostych, ziemnych aromatach.
Japonia
Chociaż
to nie Japończycy wymyślili kadzidła, na pewno doszli do
mistrzostwa w ich wytwarzaniu. Precyzja, wytrwałość i wiedza
przekazywana z pokolenia na pokolenie, sprawiły, że to właśnie z
tej części świata pochodzą niektóre z najbardziej wyjątkowych
kadzideł. Warto poszukać ich w sklepach.
Europa
W
tej części świata historia palenia kadzideł jest zarówno długa,
jak i burzliwa i oczywiście związane jest to z aspektem religijnym.
Wraz z pojawieniem się chrześcijaństwa, palenie kadzideł uznano
za pogański zwyczaj, co mocno wpłynęło na ich popularność. Nie
udało się jednak wyplenić tradycji, która na pewnym etapie
powróciła w pełnej chwale do kościołów, które ponownie
zanurzyły się w siwym dymie. W Europie, do niedawna, nie były
znane kadzidełka w formie patyczków. W zależności od regionu
palone były żywice lub suszone rośliny.
Ameryka
Północna i Południowa
Rdzenni mieszkańcy obu Ameryk również chętnie sięgali po kadzidła. W Ameryce Północnej często były to rośliny takie jak: trawa żubrowa, szałwia pustynna lub biała, tytoń czy sosna. Były nieodłącznym elementem obrzędów szamańskich. Wierzono, że wraz z dymem, modły i życzenia ludzi trafiały do bogów. W Ameryce Południowej palono żywice, takie jak kopal czy drewno – palo santo.
Różnego rodzaju kadzidła znajdziesz TUTAJ.